کاش آدم ها هم رو آدم حساب کنن ، می دونین گاهی یا اغلب اوقات این اتفاق نمی افته. مخصوصا وقتی که تو ی رابطه یکی از طرفین خیلی احترام نگه داره و در جواب سوال های بیجا و رفتار های غیرمنطقی ، نرم برخورد کنه.
انگار به جای اینکه طرف به خودش بیاد و خجالت بکشه فکر می کنه چقدر با اقتدار رفتار می کنه و تو رو بازی میده و تو از روی نفهمی اینجوری رفتار می کنی. کما اینکه همچین بی راهم فکر نمیکه. حتما نمی فهمی که از 1 جلبک (از کلیه ی جلبک ها عذر می خوام) انتظار داری رفتار منطقی رو درک کنه.
یه روزی در یک همایش یه بنده خدایی بد بهم توهین کرد، در اوج عصبانیت کلی خودم و آروم کردم وفقط گفتم:
* من واقعا معذرت می خوام که اصلا نمی فهمین چی دارین میگین.
چند روز گذشت ، بچه ها رفتن باهاش حرف بزنن که این ماجرا ختم به خیر بشه، طرف گفت: من نمی دونم چی شده؟! ایشون همون روز متوجه اشتباهشون شدن و عذر خواهی کردن...
حالا ماجرا همین ِ ... واقعا از نفهمی من و امثال من ِ که این چنین اشتباهاتی رو تکرار می کنیم.
مودبانه متوجه نشد؟ نمی خوای فحش بدی؟ مشت راه حل مناسبی ِ!
۱ نظر:
عزیزم همیشه میگن مظلوم که ظالم رو پرورش می ده. یادت نره خانمی .
ارسال یک نظر