عکس من
من به بی سامانی باد را می مانم و به سرگردانی ابر را

۱۳۹۰/۰۹/۱۹

زندگي، سفري با بليط يك طرفه


بيهوده مشت به شيشه هاي اين قطار مي كوبي!
بيهوده صدايت را
به آن سوي پنجره پرتاب مي كني
ما
بازيگران يك فيلم صامتيم.

 
گروس عبدالملكيان

۲ نظر:

پروانه کوچولو گفت...

عالی بود !
آفرین

حسام گفت...

مگر چند بار به دنيا آمده ايم كه اين همه مي ميريم؟