عکس من
من به بی سامانی باد را می مانم و به سرگردانی ابر را

۱۳۹۰/۰۸/۰۵

نيمه ي راه


و امروز من به اين نتيجه رسيدم كه از بزرگترين مشكلات من اينه كه توي دنيا ي نسبي ِ اطرافم ، دارم  در به در به دنبال قطعيت مي گردم .

پس نوشت:
از وقتي به اين نتيجه رو نوشتم  همش ذهنم مشغول بود . هم كاملا به نظرم درست مي آمد هم يه جاي كار ايراد داشت . ايراد كار در استفاده ي نادرست واژه "قطعيت" بود. واژه مقابل نسبي بودن ، مطلق بودنه.
(16 دقيقه ي بامداد ِ روز بعد)

۲ نظر:

حسام گفت...

اين مشكل خيلي از آدم هاست. يكيش من!
نيمه ي راه چه ربطي داره به اين مشكل؟

olympus mons گفت...

ربط نيمه ي راه به پست اينه كه ميگن بادونستن مشكل نصف راه رو رفتي...